W dzisiejszych czasach przedsiębiorcy coraz częściej decydują się na świadczenie usług nie tylko w kraju, ale również poza jego granicami. Pracodawcy wysyłają swoich pracowników w delegacje, co wiąże się z koniecznością rozliczania należności z tytułu podróży służbowych. Istotnym obowiązkiem, związanym z delegowaniem pracownika, jest opłacenie tzw. diety. Jakie są zasady wypłaty diety za delegację zagraniczną? Jakie są obowiązujące stawki diet? Obowiązek pokrycia kosztów związanych z podróżą służbową określony został w art. 775 Kodeksu pracy. Zgodnie z treścią § 3 tego artykułu, warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej pracownikowi zatrudnionemu u pracodawcy niebędącego państwową lub samorządową jednostką sfery budżetowej określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania. Ustawodawca zastrzega, że zgodnie z ustalonymi przez takiego pracodawcę warunkami, dieta za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju nie może być niższa niż dieta w stawce określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, zwanym dalej rozporządzeniem. W przypadku, gdyby z układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę nie wynikała wysokość diet, zastosowanie będą miały stawki, określone w rozporządzeniu. Przykładowo, stawka diety dla pracownika delegowanego do Niemiec wynosi 49 EURO. O ile pracodawca nie ustali odmiennych warunków wypłacania wynagrodzeń, zastosowanie będą miały poniższe reguły. Dieta w czasie podróży zagranicznej jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. Należność z tytułu diet oblicza się w następujący sposób: – za każdą dobę podróży zagranicznej przysługuje dieta w pełnej wysokości; – za niepełną dobę podróży zagranicznej: a) do 8 godzin – przysługuje 1/3 diety, b) ponad 8 do 12 godzin – przysługuje 50% diety, c) ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości. Czas podróży zagranicznej liczy się w przypadku odbywania jej środkami komunikacji: 1) lądowej – od chwili przekroczenia granicy państwowej w drodze za granicę do chwili jej przekroczenia w drodze powrotnej do kraju; 2) lotniczej – od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju; 3) morskiej – od chwili wyjścia statku (promu) z ostatniego portu polskiego do chwili wejścia statku (promu) w drodze powrotnej do pierwszego portu polskiego. Pracownikowi, któremu zapewniono w czasie podróży zagranicznej bezpłatne, całodzienne wyżywienie, przysługuje 25% diety ustalonej w powyższy sposób. Kwotę diety zmniejsza się o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio: 1) śniadanie – 15% diety; 2) obiad – 30% diety; 3) kolacja – 30% diety. Za każdy dzień pobytu w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym w czasie podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje 25% diety. Należy przypomnieć, iż w związku z podróżą służbową, pracownikowi przysługuje również zwrot wydatków na: – przejazdy, – dojazdy środkami komunikacji miejscowej, – noclegi, – inne niezbędne, udokumentowane wydatki, określone lub uznane przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. Agnieszka Przybylska Prawnik Kancelaria NK Legal]]>