Jak sprzedawca powinien oznaczać ceny towarów i usług? Co zrobić, gdy cena na towarze jest inna niż faktyczna cena towaru? Na pewno każdy z nas przynajmniej raz w życiu spotkał się z sytuacją, w której zakupił towar myśląc, że uiści za niego zapłatę zgodną z informacją uwidocznioną np. na jego opakowaniu. Tymczasem podczas kasowania towaru, nagle okazało się, że jego cena jest znacznie wyższa niż wskazana, zaś sprzedawca rozłożywszy ręce poinformował nas, że nic nie może z tym zrobić i możemy albo zrezygnować z zakupu, albo zapłacić cenę zgodnie z tą wskazaną przy kasie. Czy takie działanie jest legalne? Jak się przed nim bronić? Jakich obowiązków w zakresie oznaczania cen towarów powinien dochować przedsiębiorca? Ustawodawca zabezpieczył interesy kupujących przed tego typu nieuczciwymi działaniami ze strony sprzedawców w ustawie z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz.U. z 2014 r. poz. 915). Zgodnie z art. 4 ustawy, „W miejscu sprzedaży detalicznej i świadczenia usług uwidacznia się cenę oraz cenę jednostkową towaru (usługi) w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen. W przypadku obniżki ceny uwidacznia się także informację o przyczynie wprowadzenia obniżki.” Z powyższego przepisu wynika nałożony na sprzedającego obowiązek prawidłowego, czytelnego i jednoznacznego informowania kupującego o cenie – obowiązek ten rozwijany jest w rozporządzeniu Ministra Rozwoju z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie uwidaczniania cen towarów i usług (Dz.U. z 2015 r. poz. 2121). Rozporządzenie stanowi: „Cenę uwidacznia się w miejscu ogólnodostępnym i dobrze widocznym dla konsumentów, na danym towarze, bezpośrednio przy towarze lub w bliskości towaru, którego dotyczy.” Cena powinna znaleźć się np. na wywieszce, w cenniku, w katalogu, na obwolucie czy też w postaci nadruku lub napisu na opakowaniu produktu. Uwidoczniona cena dotyczy odpowiednio ceny za: litr lub metr sześcienny (dla towaru przeznaczonego do sprzedaży według objętości), kilogram lub tonę (dla towaru przeznaczonego do sprzedaży według masy), metr (dla towaru przeznaczonego do sprzedaży według długości), metr kwadratowy (dla towaru przeznaczonego do sprzedaży według powierzchni) oraz sztukę (dla towarów przeznaczonych do sprzedaży na sztuki). Gdy towar sprzedawany jest luzem, uwidaczniana jest cena jednostkowa. Co istotne – powyższe wymogi nie dotyczą jednak sprzedaży produktów leczniczych. W przypadku usług gastronomicznych czy hotelarskich, przedsiębiorca powinien stosowane ceny uwidocznić w odpowiednim cenniku, udostępnianego konsumentom przed przyjęciem zamówienia. W odniesieniu do cen paliw, rozporządzenie stanowi, że powinny być one uwidocznione w taki sposób, „aby były one czytelne dla kierowców pojazdów zbliżających się do stacji, poruszających się po drogach publicznych.” Co jednak jeżeli sprzedający/usługobiorca nie wywiąże się ze swojego obowiązku i wskaże na towarze cenę nieprawidłową, zaś konsumenta zobowiąże do zapłaty innej ceny? Zgodnie z art. 5 ustawy, „w przypadku rozbieżności lub wątpliwości co do ceny za oferowany towar lub usługę konsument ma prawo do żądania sprzedaży towaru lub usługi po cenie dla niego najkorzystniejszej.” Warto być zatem świadomym swych praw i w sytuacji, w której sami staniemy się ofiarą takiego typu nieuczciwego lub nieprofesjonalnego zachowania ze strony przedsiębiorcy, powołać się na ww. przepis i zapłacić cenę korzystniejszą. Przedsiębiorca zaś powinien być świadomy, że łamanie analizowanych w niniejszym artykule przepisów naraża go na odpowiedzialność przed Inspekcją Handlową – kara ta wynosić może do 20 000 zł, a w przypadku co najmniej trzykrotnego stwierdzenia nie wywiązania się z powyższych obowiązków okresie 12 miesięcy od dnia pierwszego naruszenia – nawet do 40 000 zł. Nieuczciwe zachowanie przedsiębiorcy w zakresie niewłaściwego informowania o cenach wiązać może się także z odpowiedzialnością za popełnienie wykroczenia stypizowanego w art. 135 Kodeksu Wykroczeń, zagrożonego karą grzywny. Łukasz Rodak Prawnik Kancelaria NK Legal ]]>