Sposoby przejęcia długu

Kodeks cywilny przewiduje możliwość, aby w miejsce dłużnika w danym stosunku zobowiązaniowym, wstąpiła osoba trzecia. W praktyce instytucja ta może mieć zastosowanie np. w sytuacji kiedy bliska nam osoba będąca dłużnikiem nie jest w stanie spłacić swojego zobowiązania, a my aby jej pomóc przejmujemy jej dług i za nią spłacamy. Instytucja przejęcia długu została uregulowana w art. 519 k.c. i nast. Zgodnie z treścią art. 519 § 1 k.c. osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu). Sposoby przejęcia długu zostały z kolei określone w art. 519 § 2 k.c. Pierwszym sposobem przejęcia długu jest sytuacja w której wierzyciel zawiera umowę z osobą trzecią. Jednakże dłużnik musi wyrazić zgodę na zawarcie takiej umowy. Oświadczenie dłużnika, iż wyraża ona zgodę na zawarcie umowy przejęcia długu przez osobę trzecią może być złożone którejkolwiek ze stron, tj. osobie trzeciej lub wierzycielowi. Drugim sposobem przejęcia długu jest również zawarcie umowy, lecz pomiędzy dłużnikiem a osobą trzecią. W przypadku tej umowy z kolei wierzyciel musi wyrazić zgodę na jej zawarcie. Tak, jak w przypadku pierwszego sposobu, oświadczenie wierzyciela o wyrażeniu zgody, może być złożone którejkolwiek ze stron, tj. osobie trzeciej lub dłużnikowi. Jednakże w przypadku drugiego sposobu przejęcia długu należy zwrócić uwagę, iż ustawodawca zastrzegł, że oświadczenie wierzyciela o wyrażeniu zgody na przejęcie długu przez osobę trzecią jest bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, że osoba przejmująca dług jest niewypłacalna. Zapis ten ma na celu ochronę interesów wierzyciela poprzez niedoprowadzenie do sytuacji, w której wierzyciel wyrazi zgodę na przejęcie długu, jednak osoba przejmująca dług nie będzie w stanie tego długu spłacić i w konsekwencji wierzyciel nie zostanie zaspokojony. Zaznaczyć również należy, iż każda ze stron, które zawarły umowę o przejęcie długu, może wyznaczyć osobie, której zgoda jest potrzebna do skuteczności przejęcia, odpowiedni termin do wyrażenia zgody. Jednakże bezskuteczny upływ wyznaczonego terminu jest jednoznaczny z odmówieniem zgody. Zarówno ani wierzyciel, ani dłużnik nie maja obowiązku wyrazić zgody na przejęcie długu przez osobę trzecią. Skutki odmowy udzielenia zgody na przejecie długu zostały uregulowane w art. 521 k.c. Zgodnie z tym artykułem jeżeli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody dłużnika, a dłużnik zgody odmówił, umowę uważa się za niezawartą. Natomiast jeśli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody wierzyciela, a wierzyciel zgody odmówił, strona, która według umowy miała przejąć dług, jest odpowiedzialna względem dłużnika za to, że wierzyciel nie będzie od niego żądał spełnienia świadczenia. Umowa o przejęcie długu powinna być pod rygorem nieważności zawarta na piśmie. Również zgoda wierzyciela na przejęcie długu na przejęcie długu powinna być pod rygorem nieważności sporządzona na piśmie. Katarzyna Staszczyk Prawnik ]]>